Wiedza o posiadanej grupie krwi jest niezbędna i może uratować człowiekowi życie, dlatego każdy powinien raz w życiu zbadać ją i poznać, by w razie nagłego wypadku móc poinformować medyków. Od tego często zależy dalsze leczenie. Nie znane by były jednak grupy krwi gdyby nie pewien austriacki uczony, Karl Landsteiner, który dokonał przełomowego odkrycia.
Karl Landsteiner urodził się 14 czerwca 1868 roku w Baden. Był austriackim lekarzem patologiem i immunologiem. Jego ojciec, Leopold, był naczelnym redaktorem wiedeńskiego pisma Die Presse. Zmarł mając 56 lat, kiedy Karl miał zaledwie 6. To spowodowało, że przyszły noblista zżył się mocniej z matką, Fanny. Po zdaniu matury podjął studia na Uniwersytecie Wiedeńskim na kierunku medycyna. Doktorat obronił w 1891 roku. Będąc jeszcze studentem opublikował esej na temat wpływu diety na kompozycję krwi. W latach 1891 – 1893 studiował także chemię w Wuerzburgu pod opieką Hermana Emila Fischera, w Muenchen pod opieką Eugen Bambergera i w Zurychu pod opieką Arthura Rudolfa Hantzscha. Podczas tychże studiów popełnił kilka publikacji, z czego część napisana była we współpracy ze swoimi profesorami-opiekunami.
Po powrocie do Wiednia, został przyjęty jako asystent Maxa von Grubera w Instytucie Higieny. W swej pracy naukowej poświęcił się mechanizmom obronnym oraz naturze antyciał. W latach 1897 – 1908 Landsteiner był asystentem w Instytucie Patologiczno-anatomicznym Uniwersytetu w Wiedniu, gdzie pracował pod kierownictwem Antona Weichselbauma. Wówczas opublikował 75 prac poświęconych problematyce serologii, bakteriologii, wirusologii i anatomii patologicznej. Weichselbaum był opiekunem Landsteinera w jego pracy habilitacyjnej. Następnie zatrudnił się jako lekarz medycyny sądowej w szpitalu, gdzie został zaprzysiężony jako profesor anatomii patologicznej. Podczas tejże pracy odkrył wraz z Erwinem Popperem infekcję o charakterze paraliżu dziecięcego, a następnie wyizolował wirusa polio. Dzięki temu odkryciu możliwa stałą się aktywna walka z wirusem polio, a sam profesor trafił do Polio Hall of Fame.
W 1900 roku Karl Landsteiner odkrył, że krew dwóch osób zlepia się, czyli zachodzi proces aglutynacji. Jako rezultat jego badań, wyodrębnił on trzy grupy krwi – A, B i C, która następnie została przemianowana na 0. Badając zależności różnych grup krwi Landsteiner odkrył, że przeprowadzając transfuzję krwi między osobami mającymi tę samą grupę, komórki krwi nie są niszczone tak jak to się dzieje w przypadku osób o rożnych grupach. Bazując na tym odkryciu, w 1907 roku w Szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku przeprowadzono pierwszy na świcie zabieg transfuzji, który zakończył się sukcesem.
Karl Landsteiner za swoje odkrycie i pracę nad nim został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie Fizjologii lub Medycyny i jest nazywany ojcem medycyny transfuzyjnej.