Lech Wałęsa cz. 2
Lech Wałęsa przez jednych jest uwielbiany, a przez innych znienawidzony. Prawda jest taka, że nie patrząc na poglądy trzeba przyznać, iż jest to postać niezwykła. Wpływ Wałęsy na historię Polski jest ogromny, a on jako ikona jest znany na cały świecie.
W latach 80-tych poprzedniego wieku Lech Wałęsa nie próżnował. W sierpniu 1980 był jednym z organizatorów strajku w Stoczni Gdańskiej, później wchodząc już w skład komitetu strajkowego jednocześnie stając na jego czele. Strajk odniósł sukces, a władze zakładu pracy poszły na ustępstwa podnosząc płace pracowników oraz finansując tablicę upamiętniającą ofiary wydarzeń grudniowych. Przywrócono również zwolnionych do tej pory pracowników. Mimo, spełnienia postulatów strajkujących jeszcze tego samego dnia ogłoszono strajk solidarnościowy, a Lecha Wałęsę wybrano na przewodniczącego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Pod koniec sierpnia zostało podpisane z delegacją rządową porozumienie sierpniowe. Te wydarzenie zostało w szczególności zapamiętane, ponieważ Wałęsa dokumenty podpisał dokumenty dość charakterystycznym, dużym długopisem z wizerunkiem papieża Jana Pawła II. Wałęsa został przywrócony do pracy stając jednocześnie na czele Krajowej Komisji Porozumiewawczej, a więc organu który został utworzony na bazie ogólnopolskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Na pierwszym Krajowym Zjeździe Delegatów w Gdańsku Lech został wybrany przewodniczącym NSZZ „Solidarność”.
13 grudnia 1981 roku został decyzją generała Wojciecha Jaruzelskiego wprowadzony stan wojenny. W nocy tego samego dnia Lech Wałęsa został poinformowany o nakazie wyjazdu do Warszawy. Za zgodą władz Wałęsa spotkał się z przedstawicielami Kościoła. Solidarność została zdelegalizowana, a jej przewodniczącego umiejscowiono w Otwocku Wielkim, a później w Arłamowie. Decyzja o internowaniu została wydana dopiero 26 stycznia 1982 roku ponieważ władze chciały wykorzystać Wałęsę jako twarz nowej Solidarności,, która była by pod szyldem agentów SB. Przyszły prezydent odmówił, a w listopadzie tego samego roku został zwolniony z aresztu. Przez kolejne lata Lech był objęty dozorem milicyjnym oraz był inwigilowany przez służby specjalne. Solidarnościowiec do końca lata 80-tych był przywódcą NSZZ „Solidarność”. 5 października 1983 roku Lecha Wałęsa otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za determinację w dążeniu do rozwiązywania problemów we własnym kraju poprzez negocjacje oraz współprace bez wykorzystywania przemocy.