Uznawana za najbardziej wpływową kobietę w świecie mody, Anna Wintour ma, jeśli nie decydujące, to na pewno jedno z najważniejszych zdań odnośnie wyznaczania trendów w modzie nie tylko europejskiej, ale światowej. Naczelna redaktor „Biblii Mody”, czyli magazynu US „Vogue”, rozdaje karty w modowym showbiznesie. Modelki, fotografowie czy projektanci, którzy debiutują na łamach tego magazynu mają otwarte drzwi do kariery.
Anna Wintour urodziła się 3 listopada 1949 roku w Londynie. Jest córką Charles Vere Wintour oraz Eleanor „Nonie” Trego Baker. Ma czworo rodzeństwa: siostrę Norę Hilary oraz trzech braci Jamesa Charlesa, Patricka i Geralda Jacksona. Uczęszczała do szkoły North London Collegiate School, gdzie nie zgadzała się z obowiązkiem noszenia mundurków. W wieku 14 lat zaczęła nosić znaną i rozpoznawalną fryzurę „na pazia”, która z resztą króluje na jej głowie do dziś. Jak się okazuje, niepokorny duch Anny pociągnął ją ku roztańczonemu Londynowi, w którego klubach tanecznych gościł swing. Młoda Anna nie tylko bardzo zainteresowała się modą, ale i mężczyznami. Mając zaledwie 15 lat umawiała się z 24-letnim Piersem Paulem Readem, by później związać się z redaktorem kolumny plotkarskiej Nigelem Dempsterem. W latach sześćdziesiątych najczęściej można było ich spotkać w klubach tanecznych.
Mając 15 lat Anna została zatrudniona w modnym butiku Biba, co zawdzięczała wpływom ojca. Nauka w szkołach nie była mocną stroną młodziutkiej Wintour, zapewne za sprawą jej wyrobionego i zdecydowanego gustu modowego oraz mocnego charakteru. Zajęła się więc dziennikarstwem. Pierwsze doświadczenia w tej branży przyniosło Annie współtworzenie popularnego i kontrowersyjnego magazynu „Oz”. Ale dopiero w latach siedemdziesiątych jej doświadczenie dziennikarskie łączy się z miłością do mody, kiedy to Wintour zostaje zatrudniona jako jeden z asystentów wydawcy w połączonym magazynie „Harper’s & Queen”. To ponoć właśnie tu po raz pierwszy stwierdziła, że chciałaby być naczelną Vogue.
W 1975 roku Anna Wintour migruje do Nowego Jorku, gdzie stara się o posadę w „Interview” Andy’ego Warhola, który jednak odmawia współpracy. Ambitna dziennikarka obejmuje więc stanowisko młodszego dyrektora ds. mody w Harper’s Bazaar w Nowym Jorku, a jej kontrowersyjne pomysły oraz sesje stają się powodem jej zwolnienia. Znajduje więc zatrudnienie jako dyrektor mody w magazynie „Viva”. To właśnie tu mogła zatrudnić swoją pierwszą asystentkę.
Dzisiejsza królowa mody już dość wcześnie wyznaczyła sobie cel, do którego dążyła całe życie zawodowe. Chęć objęcia stanowiska redaktor naczelnej amerykańskiego Vogue’a popychała ją do różnych działań, a niespokojny charakter i temperament w ramiona różnych mężczyzn.