Fryderyk Franciszek Chopin to jeden z największych kompozytorów w skali światowej. W Polsce jest niekwestionowanym najsłynniejszym kompozytorem. Urodzony 22 lutego lub 1 marca 1810 roku w Żelazowej Woli, zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu.
Chopin jest jednym z najważniejszych kompozytorów okresu romantyzmu. Za życia zdobył sławę jako wspaniały kompozytor oraz jeden z najlepszych pianistów swoich czasów. Jego utwory można rozpoznać po niezwykłej, epickiej i romantycznej głębi oraz inspiracji polską muzyką ludową.
W wieku 4-5 lat Chopin rozpoczął naukę gry na fortepianie. Najpierw uczyła go matka, później Wojciech Żywny. Ponieważ Chopin bardzo szybko uczył się techniki gry, lekcje bywały nudne. Żywny tłumaczył więc młodemu kompozytorowi budowę utworów miedzy innymi Bacha czy Mozarta. W wieku 7 lat komponował już pierwsze dzieła. Najpierw były to polonezy, ponieważ gatunek ten był popularny na ówczesnych salonach.
Młody kompozytor zdobywał sławę dzięki młodemu wiekowi, doskonałemu wyczuciu instrumentu i przede wszystkim dzięki swoim kompozycjom. W wieku 8 lat dał swój pierwszy publiczny występ. Zaprezentował koncert fortepianowy wiedeńskiego kompozytora Adalberta Gyrowetza. Szybko ogłoszono go cudownym dzieckiem i geniuszem fortepianowym.
Niespokojne losy Polski zmusiły młodego Chopina do emigracji, z której już nie wrócił. Osiedlił się w Paryżu, choć dzięki wielkiemu talentowi podróżował po całej Europie, odwiedzając stolice państw, gdzie koncertował. Swoimi utworami zyskiwał liczne grono wielbicieli jego talentu, co pozwalało mu bywać na wielu liczących się dworach czy w towarzystwie. Spotykał się więc z takimi kompozytorami jak Liszt czy Vincento Bellini. Jednak życie wirtuoza nie pozwalało mu na utrzymanie się, więc zaczął dawać coraz więcej lekcji nauki gry na fortepianie. Jego podopiecznymi byli między innymi księżniczka de Noailles, księżna de Chimay i de Beauvau, baronowa Rothschild, hrabina Peruzzi i Potocka. Jako nauczyciel Chopin określany był mianem nerwusa o wielkich wymaganiach.
W latach 1835-1846 polski kompozytor skupił się na komponowaniu, zaprzestając kariery wirtuoza. W tym czasie bardzo zbliżył się do polskiej emigracji, wśród której znalazł przyjaciół, jak Cyprian Kamil Norwid. Spotykał się także z Adamem Mickiewiczem i Julianem Ursynem Niemcewiczem. Częstym gościem u Chopina był także inny słynny pianista i kompozytor – Julian Fontana.
Chopin nigdy się nie ożenił, choć był zaręczony z Marią Wodzińską. Rodzina wybranki kompozytora nie wyraziła jednak zgody na ślub, uznając Chopina za zbyt chorowitego na męża. W późniejszych latach Chopin poznał o 6 lat od siebie starszą George Sand, z którą chciał spędzić resztę życia. Jednak nie dane im było stanąć na ślubnym kobiercu, a sama Sand zapewnia, że była bardziej matką niż kochanką.
Chopin zmarł w Paryżu w wieku 39 lat na gruźlicę, choć obecnie niektórzy uważają, że cierpiał na genetyczną chorobę – mukowiscydozę. Kompozytora pochowano w Paryżu, a jego serce spoczęło w Polsce, w Warszawie.