W panteonie osób niezwykłych nie może zabraknąć jednej z najważniejszych postaci w dziejach nauki, zwłaszcza polskiej. Ta niezwykła kobieta była laureatką dwóch nagród Nobla w dziedzinie chemii i fizyki. To odkrywczyni pierwiastków Polon i Rad. Mowa naturalnie o Marii Skłodowskiej-Curie.
Maria Skłodowska urodziła się w szlacheckiej rodzinie Skłodowskich herbu Dołęga 7 listopada 1867 roku w Warszawie. Była piątym, najmłodszym dzieckiem, znanej nauczycielskiej rodziny. Wszystkie dzieci państwa Skłodowskich zostały wychowane w duchu patriotyzmu. Kiedy Maria miała 9 lat zmarła jej najstarsza siostra, Zofia, na tyfus. Dwa lata później zmarła jej matka na gruźlicę. Wówczas Maria została ateistką, albo wg niektórych źródeł agnostyczką.
Naukę rozpoczęła na pensji dla dziewcząt, którą wcześniej prowadziła jej matka. Potem uczęszczała do II Żeńskiego Gimnazjum Rządowego, które ukończyła ze złotym medalem. Później pracowała jako korepetytorka z matematyki, fizyki i języków obcych (władała j. polskim, angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim). W Warszawie poznała nauczycielkę Bronisławę Piasecką, dzięki której siostry Skłodowskie wstąpiły na Latający Uniwersytet. Tutaj poznały wielu wspaniałych polskich profesorów oraz zakazaną wówczas wiedzę. Bronisława i Maria zawarły umowę, że najpierw studia skończy starsza z sióstr, a później młodsza. Takie rozwiązanie spowodowane było problemami finansowymi młodych panien, które nie było stać na jednoczesne studiowanie. W związku z tym Maria podjęła pracę jako guwernantka. W jednej z rodzin, w której pracowała, poznała młodego studenta Kazimierza, w którym się zakochała i to ze wzajemnością. Rodzina Kazimierza nie chciała jednak słyszeć o ślubie z ubogą guwernantką, a syn nie potrafił się im przeciwstawić. Złamane serce Marii nakazało jej zerwanie znajomości i powrót do Warszawy. Tutaj poznała zasady przeprowadzania analizy chemicznej, której nauczyli ją Józef Bogucki, cioteczny brat, oraz Napoleon Milicer.
Kiedy starsza siostra, Bronisława, ukończyła studia lekarskie, zaprosiła młodszą siostrę do siebie do Paryża oferując jej pełne utrzymanie. Maria wahała się przez rok, dokształcając się i udzielając korepetycji, aż w końcu wyjechała do siostry. Rozpoczęła studia na Sorbonie. Tutaj poznała Ignacego Jana Paderewskiego, starszego o 7 lat pianistę. W 1893 roku otrzymała licencjat z fizyki z pierwszą notą, a rok później z matematyki z drugą notą. Po studiach otrzymała stypendium naukowe związane z badaniami nad magnetycznymi właściwościami różnych stali. Wówczas Maria poznała Pierre’a Curie, skromnego naukowca o 8 lat starszego od niej. Szybko naukowcy znaleźli wspólny język i pasje, a 26 lipca 1895 roku zawarli cywilny związek małżeński.