Mikołaj Kopernik
„Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, polskie wydało go plemię” mówi stare porzekadło na temat największego polskiego astronoma, Mikołaja Kopernika. Ale Kopernik to nie tylko astronom, to także ekonomista, lekarz, prawnik, matematyk czy strateg wojskowy. Przede wszystkim był duchownym i miał pod swą opieką Kapitułę Warmińską jako jej Kanclerz.Mikołaj Kopernik urodził się 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Był synem kupca Mikołaja i Barbary. Był najmłodszym bratem Andrzeja, Barbary i Katarzyny. Mikołaj płynnie posługiwał się językiem polskim, niemieckim i łaciną. Razem z bratem Andrzejem podjęli studia na Akademii Krakowskiej, której rozwój oraz niezwykłą popularność przeżywały nauki astronomiczno-matematyczne. Nie ukończył jednak studiów z tytułem, ponieważ planował kontynuować naukę we Włoszech, a tytuł uniemożliwiłby mu to.
Przypuszcza się, że podczas studiów w Krakowie, Kopernik otrzymał niższe święcenia, a więc nie był jeszcze księdzem. We Włoszech Kopernik podjął studia prawnicze. Tutaj wpisał się do nacji niemieckiej, ponieważ wówczas grupowano
studentów geograficznie, a nie narodowościowo. Nacja niemiecka łączyła w sobie Polaków, Czechów, Węgrów. Samo prawo nie wzbudzało tak wielkiego zainteresowania przyszłego astronoma jak właśnie nauki astronomiczne. Bardzo duży wpływ na życie Kopernika miał astronom Dominik Maria Navara, geograf Marek z Benewentu i malarz Francesco Francia.
20 października 1497 roku Kopernik objął kanonię warmińską. Trzy lata później wyjechał z bratem Andrzejem do Rzymu miał okazję obejrzeć zaćmienie księżyca. Po powrocie na Warmię, uzyskał zgodę na podjęcie kolejnych studiów medycznych i prawniczych w Padwie. W 1503 roku obronił doktorat z prawa kanonicznego.
Powróciwszy do Polski rozpoczął asystenturę swemu wujowi, biskupowi Łukaszowi Watzenrode. W 1507 roku Kopernika skierowano na stałe do Lidzbarka Warmińskiego. Jako wierny towarzysz, brał udział we wszystkich czynnościach dyplomatycznych i administracyjnych biskupa. Biskup Watzenrode chciał, aby jeden z jego siostrzeńców objął po nim stanowisko. Choroba Andrzeja sprawiła, że naturalnym kandydatem okazał się Mikołaj. Ten jednak odmówił, uzasadniając, że chce się poświęcić nauce. To doprowadziło do głębokiego konfliktu wuja z astronomem. Mikołaj został poniekąd zmuszony sytuacją do opuszczenia Lidzbarka i przeniesienia się do Fromborka. Tutaj w latach 1510 – 1513 pełnił rolę kanclerza kapituły.
W latach 1516-1521 Kopernik zarządzał folwarkami kapituły w komornictwach olsztyńskim i melzackim. W tym czasie rezydował w Olsztynie. W latach 1519-1521 trwała wojna polsko-krzyżacka. Kopernik został poproszony o negocjacje z Wielkim Mistrzem Albrechtem Hohenzollernem, które niestety nie przyniosły pozytywnego skutku. Niedługo po tym napadnięto Frombork, w którym akurat przebywał astronom. Kiedy w 1520 roku został administratorem dóbr Olsztyna, wysłał list do króla Zygmunta Starego z prośbą o pomoc. List przechwycili Krzyżacy, jednak król dowiedział się o niebezpieczeństwie i wysłał do Olsztyna posiłki, dzięki którym uratowano miasto.
Kopernik zmarł 21 maja 1543 roku we Fromborku z powodu komplikacji powylewowych. Został pochowany w Katedrze fromborskiej, gdzie jego grób znajduje się do dziś.