Które dziecko nie zna dziś baśni o Królewnie Śnieżce, Śpiącej Królewnie czy Kopciuszku? A o Jasiu i Małgosi? A o Roszpunce? Dzieci znają je zapewne z przedstawionych wersji przez rysowników i scenarzystów Disneya, jednak rodowód tych bajek jest o wiele, wiele dłuższy. Oto w 1812 roku ukazał się pierwszy tom zebranych ludowych baśni i podań, których zebrania i wydania podjęli się dwaj bracia, filologowie, członkowie Akademii Nauk w Berlinie – Wilhelm Karl Grimm oraz jego starszy brat Jacob Ludwik Karl Grimm. Bracia Grimm (tak się ich najczęściej nazywa) wydali dwa tomy baśni. Drugi cieszył czytelników w 1815 roku. I właśnie w tych tomach znalazły się wyżej wspomniane bajki. Trzeba jednak nadmienić, że nie mają one niemieckich korzeni lecz francuskie. Nie zmienia to faktu, że słownie zostały opowiedziane przez miejscową ludność badaczom, którzy później je spisali i opublikowali.
Starszy z braci, Jacob Grimm urodził się 4 stycznia 1785 roku w Hanau i podobnie jak jego młodszy brat, był zbieraczem baśni i podań ludowych. Tworzył i publikował swoje dzieła najczęściej we współpracy z bratem. Oczywiście na świecie największą sławę przyniosły obu panom wydane baśnie, które nazwano Baśniami Braci Grimm. Należy jednak pamiętać, że Jacob był autorem także takich dzieł jak Deutsche Grammatik, Deutsch Rechtsaltertruemer czy Deutsche Mythologie. Bracia rozpoczęli także prace nad słownikiem niemieckim, którego jednak nie udało im się ukończyć. Pracę nad tym dziełem podjęli za to kolejni badacze i naukowcy, a ostatni tom został wydany już w XX wieku, w 1961 roku.
Jacob był także autorem germańskiego językoznawstwa historyczno-porównawczego. Od jego nazwiska nazwano prawo Grimma, które dotyczy germańskiej przesuwki spółgłoskowej. Jacob zmarł 20 września 1863 roku w Berlinie.
Młodszy z braci Grimm, Wilhelm, urodził się 24 lutego 1786 roku w Hanau. W jego dorobku naukowym największym sukcesem są wspomniane tomy baśni oraz rozpoczęte dzieło słownika.
Baśnie opowiedziane przez Braci Grimm były dość brutalne, ale i brutalny był ówczesny świat. Wówczas rolą baśni było między innymi wychowywanie, straszenie dzieci, ostrzeganie ich. Dzisiaj baśnie pełnią zupełnie inną rolę. Owszem, również wychowują, ale i są drzwiami do bezkresnej wyobraźni. Dlatego czytane dzieciom dzisiejsze wersje tychże baśni mają szczęśliwe zakończenia, a przemoc fizyczna i okrucieństwo zostały praktycznie wyeliminowane. Fenomen braci Grimm jest niezwykły – dwóch badaczy językoznawców postanowiło spisać stare legendy, podania i baśnie, by zachować je dla potomnych, by rozpowszechnić je wśród obywateli. Tymczasem baśnie stały się kanonem lektury dziecięcej na całym świecie. Ich dzieło życia osiągnęło fenomenalną skalę.